Ciepło zabudowa lub kominek akumulacyjny to dobrze dobrane systemy indywidualnych rozwiązań. Umożliwiający nam odzysk ciepła ze spalin jednocześnie akumulując je w różne czynniki takie jak (woda, akubat, szumot itp). System ten pozwala na zmniejszanie rachunku za opał o ponad jedną trzecią, nasze pieniądze nie idą z „dymem” a mieszkanie jest równomiernie nagrzewane.
Nasze Realizacje kominków III generacji:
Kominki grzewcze – kombi (kominki III generacji)
Kominki grzewcze w systemie mieszanym łączą kominek konwekcyjny z efektywnością pieca akumulacyjnego. Największą zaletą tego rozwiązania jest wysoka efektywność grzewcza przy zachowaniu prawdziwej wizji ognia kominkowego. Przy budowie kominków grzewczych stosuje się masy akumulacyjne, w różnej postaci i kształtach. Spaliny z paleniska wkładu kominkowego kierowane są do kanałów ceramicznych (system KMS i CMA) lub nasadowych krążków tworzących masę akumulacyjną. Przechowują one energię cieplną na następnych kilka do kilkunastu godzin. Masa akumulacyjna w kominku zajmuje znacznie mniejszą objętość niż szamotowa w piecu kaflowym, spełnia jednak doskonale swoje zadanie ze względu na znacznie większą gęstość.
Obudowa kominka wykonana jest z materiałów ceramicznych, dobrze przewodzących ciepło, takich jak kafle piecowe, płyty lub cegły szamotowe. Do budowy wykorzystuje się tynki i inne materiały zduńskie przystosowane do wysokich temperatur. W obudowie nie stosuje się kratek wydmuchujących gorące powietrze do pomieszczenia w którym stoi kominek. Ciepło oddawane jest przede wszystkim za pomocą promieniowania całej powierzchni kominka. W związku z przejęciem przez masę kumulacyjną nadwyżki ciepła i sukcesywne jej uwalnianie w czasie, nie występuje efekt przegrzania pomieszczenia i zachowany jest wysoki komfort cieplny przez wiele godzin.
Kominki akumulacyjne (III generacji)
Jego zaletami są maksymalna efektywność spalania drewna oraz zdolność kumulacji wytworzonej energii cieplnej znacznie większa niż w kominku grzewczym. Piec kumulacyjny zbudowany jest z trzech podstawowych elementów: paleniska, masy akumulacyjnej i obudowy. Wszystkie elementy pozostają w związku z sobą, lecz są niezależne od siebie. Ten sposób budowy sprawia, że nie jesteśmy w zasadzie ograniczeni, co do bryły naszego pieca, dzięki czemu projektanci mogą popuścić wodzy fantazji indywidualizując projekty. Stosuje się paleniska szamotowe lub żeliwno – szamotowe, które zapewniają optymalne i całkowite spalanie drewna, uzyskując wysoką temperaturę na wyjściu spalin. Dzięki temu jest możliwe nagrzanie kilkuset kilogramowej masy kumulacyjnej, którą tworzą kanały wykonane z cegieł i płyt szamotowych lub gotowych modułów ceramicznych o wysokiej gęstości (KMS lub CMA). Wielkość masy akumulacyjnej powiązana jest z rozmiarem paleniska i dobierana według prawideł rzemiosła zduńskiego, przyjmuje się, że na 1 kg suchego drewna przypada ok. 60 – 80 kg masy akumulacyjnej. Skuteczność masy w odzyskiwaniu ciepła, pokazuje spadek temperatury spalin z 800÷1000 ºC, na wyjściu z paleniska, do 140÷180 ºC przy wejściu do komina. Wewnątrz pieca znajduje się zamknięte powietrze, które przenosi ciepło z masy na obudowę. Obudowy wykonane są z materiałów ceramicznych dobrze przewodzących ciepło, takich jak kafle piecowe lub odlewane płyty akumulacyjne. W piecach paleniska mają drzwi wogóle pozbawione wizji ognia lub posiadają taką szybę, która umożliwia jedynie obserwację tego, co dzieje się wewnątrz. Szyby są mniejszych rozmiarów niż w kominkach, aby zminimalizować emisję ciepła i zakumulować go. Piec akumulacyjny ma doskonałą charakterystykę cieplną. Pomimo wytworzenia dużych ilości ciepła z jednego załadunku drewna, oddaje je w sposób ciągły przez następne kilkanaście do dwudziestu kilku godzin. Dzięki temu nie musimy stale podkładać do paleniska, by mieć ciepło, a także nie jesteśmy narażeni na duże wahania temperatur w pomieszczeniu.
Piece konwekcyjne (III generacji)
Powietrze z pomieszczenia opływa wkład grzewczy i metalowy radiator i wraca do pomieszczenia poprzez kanały i kratki wentylacyjne. Moc grzewcza jest odczuwalna szybko i bezpośrednio. Piec konwekcyjny wytwarza duże moce grzewcze w krótkim czasie. Komora grzewcza, podobnie jak metalowe radiatory, przez które prowadzone są gazy opałowe w celu „schłodzenia”, stoją swobodnie we wnętrzu pieca. Chłodniejsze powietrze z pomieszczenia wpływa u dołu pieca i ogrzewa się o powierzchnie grzewcze. Tak ogrzane powietrze wydostaje się do pomieszczeń przez kanały i kratki wentylacyjne. Piec konwekcyjny oddaje ciepło już po kilku minutach od rozpalenia, szybciej się jednak schładza.
Piece typu hypokausta (III generacji)
W piecu, w czasach rzymskich, zwanym hypokaustą ciepło promieniuje z dużych powierzchni ścian. Niewątpliwą zaletą hypokausty jest to, że daje ona bardzo duże możliwości zabudowy. Piec tego typu jest to jedna duża lub system połączonych komór cieplnych znajdujących się w pomieszczeniach przyległych lub na wyższych kondygnacjach. Piece tego typu są piecami akumulacyjnymi o mocno rozbudowanej powierzchni ścian obudowy tworzących komory grzewcze pieca. Komora grzewcza pieca pozostaje zamknięta (nie posiada kratek wywiewnych), a powietrze krąży kanałami powietrznym wewnątrz pieca. Do budowy hypokausty stosuje się paleniska piecowe o dużej mocy. Dla uzyskania dużej ilości ciepła stosuje się masę akumulacyjną lub radiatory. Komora hypokausty wykonana jest z materiałów ceramicznych dobrze przewodzących ciepło, jak kafle, płyty szamotowe lub akumulacyjne.
Piece kombi (III generacji)
Piec typu kombi stanowi kombinację pieców konwekcyjnych i akumulacyjnych. Obok ciepła zakumulowanego w kanałach ceramicznych wykorzystuje się do konwekcji gorące powietrze pochodzące z żeliwnego lub stalowego korpusu paleniska podczas spalania. Często stosuje się tu zamykane kratki nawiewowe, gdyż po wygaśnięciu ognia w palenisku przepływające przez komorę grzewczą powietrze wychładzałoby niepotrzebnie masę kumulacyjną pieca. Taki system mieszany stosuje się często, gdy pomieszczenie opalane jest nieregularnie i zachodzi potrzeba szybkiego dogrzania pomieszczenia lub zastosowania ograniczonej dystrybucji powietrza i dobierany jest odpowiednio do potrzeb i życzeń klienta. Wszystkie systemy pieców kaflowych można oczywiście wyposażyć w palenisko z dużą szybą, która zapewnia widok na ogień.
Tradycyjne piece kaflowe
Piece budowane metodą tradycyjną mają paleniska murowane z cegieł i płyt szamotowych, do których może zmieścić się nawet ponad 20 kilogramów drewna do skumulowania tak wielkiej ilości energii buduje się odpowiednio duże i ciężkie kanały ceramiczne, których masa przekracza niejednokrotnie 1000 kilogramów. Wielkość pieca dobiera się indywidualnie do zapotrzebowania cieplnego pomieszczenia i nawyków użytkownika. Technika ta, ze względu na swą specyfikę, niesie jednak ograniczenia, co do bryły pieca, która jest ściśle związana z jego wewnętrzną budową. Powierzchnię pieca tworzą zazwyczaj glazurowane kafle, stąd nazwa piec kaflowy. Dziś jest oferowany jako konstrukcja z wkładem grzewczym zaopatrzonym w oszklone drzwiczki. Taki piec po rozgrzaniu potrafi być ciepły przez dwa dni.
Piece III generacji to zatem właściwie powrót do tradycyjnego pieca kaflowego wybudowanego jednak z zastosowaniem nowej generacji materiałów i systemów techniki grzewczej.
Systemy ogrzewania domu
Obecnie możliwe jest ogrzewanie całego domu oraz ciepłej wody użytkowej za pomocą pieca lub pieco – kominka III generacji jako podstawowego źródła energii cieplnej. Wykorzystuje się do tego celu wysokotemperaturowe wkłady grzewcze z zastosowaniem wodnego wymiennika ciepła. Woda w tym wypadku stanowi akumulator ciepła. Zaletą są niskie koszty eksploatacji. Należy jednak pamiętać, że przy zastosowaniu drewna jako źródła ciepła nasz system centralnego ogrzewania musi być uzupełniony o zbiornik buforowy. Bufor ma też tę zaletę, że może połączyć inne źródła energii, jak solar, piec gazowy czy piec olejowy. Dzięki niemu nie musimy regularnie palić w piecu czy kominku, a ciepło będzie zawsze dostępne. Tylko w takim przypadku ogrzewanie domu drewnem będzie naprawdę komfortowe i piec lub pieco – kominek będzie podstawowym źródłem grzewczym.